ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΑΓΙΑΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ

      

Η Ιερά Μονή Αγίας Κυριακής βρίσκεται στο χωριό Λουτρό, κοντά στην Αλεξάνδρεια Ημαθίας. Όπως αναφέρει η χριστιανική παράδοση, τον 16^ο αιώνα η Αγία Κυριακή η Νέα η οποία θεωρείται ότι ήταν αδελφή του Αγίου Διονυσίου του εν Ολύμπω ξεκίνησε από το χωριό Παλατίτσια, έφτασε στη συγκεκριμένη  περιοχή όπου και ασκήτεψε. Ύστερα από αιώνες βρέθηκε μέσα σε μια κουφάλα δένδρου   η θαυματουργή εικόνα της Αγίας Κυριακής και με πρωτοβουλία των κατοίκων της περιοχής στήθηκε μικρό ξύλινο ναΐδριο, όπου έγινε  ερημητήριο της μοναχής Κασσιανής για 30 περίπου χρόνια.  Το 1961 με βασιλικό διάταγμα οργανώθηκε ως Γυναικεία Κοινοβιακή Μονή, όπου εγκαταβίωσαν αρχικά δύο μοναχές, εκτός από τη μοναχή Κασσιανή, η οποία μέχρι το τέλος της ζωής της ζούσε έγκλειστη στο κελί της.         

 Σήμερα στο μοναστήρι εγκαταβιούν η Ηγουμένη Φιλοθέη και ακόμα τρεις μοναχές. Με την συμβολή της Ιεράς Μητροπόλεως Βεροίας στη Μονή προστέθηκαν καινούρια κτίσματα και εγκαταστάσεις, αλλά και ξενώνες για τους προσκυνητές. Η θαυματουργή εικόνα της Αγίας Κυριακής την καθιστά ένα από τα πιο σημαντικά προσκυνήματα. Πανηγυρίζει  στις 7 Ιουλίου στη μνήμη της Αγίας Μεγαλομάρτυρος Κυριακής.

Επισκέψιμες ώρες: καθημερινά, έπειτα από συνεννόηση.

Διεύθυνση : Ι.Μ. Αγίας Κυριακής, Λουτρό Ημαθίας, Τ.Κ. 593 00, Αλεξάνδρεια

Τηλέφωνο : (+30)2333088350                                                                                                                                               

                                                                          Μαρία Φωτοπούλου

ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΤΙΜΙΟΥ ΠΡΟΔΡΟΜΟΥ

Η Ιερά Μονή Τιμίου Προδρόμου αποτελεί ένα από τα ιστορικότερα μοναστικά κέντρα της Μακεδονίας. H Ιερά Σταυροπηγιακή Μονή Τιμίου προδρόμου Ημαθίας ή όπως είναι πιο γνωστή «Σκήτη Βέροιας»,ξεπροβάλλει μέσα από τους πρόποδες των Πιερίων, έχοντας ως θέα τον ποταμό Αλιάκμονα.  Ο βίος αρκετών Μεγάλων Αγίων της Ορθοδοξίας που μόνασαν εκεί δίνει αίγλη στη Μονή. Μερικοί από αυτούς:  Γρηγόριος Παλαμάς, ο Διονύσιος ο εν Ολύμπω,ο Θεωνάς, ο Κοσμάς ο Αιτωλός, ο  Αθανάσιος Πάριος, ο Όσιος Αντώνιος (πολιούχος Βέροιας) και ο Όσιος Θεοφάνης  (πολιούχος   Νάουσας).                                               

Το 1822 το μοναστήρι πυρπολήθηκε από τους Τούρκους. Το μόνο κτίσμα που διασώθηκε είναι το παρεκκλήσιο της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος. Αργότερα  και μέχρι το 1835 ανοικοδομήθηκαν τα καμμένα κτίρια. Η μονή ανακαινίστηκε  τα τελευταία χρόνια, ενώ σήμερα μονάζουν σε αυτήν 5 μοναχοί. Σώζονται πολλά ιερά λείψανα αγίων όπως: του Ιωάννου Προδρόμου (φάλαγγα από τα δάκτυλα της χειρός του), του Αγίου Κλήμεντος (η αγία κάρα του Αγίου) του Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου, του Αγίου Χαραλάμπους, του Αγίου Τρύφωνος, της Αγίας Βαρβάρας, των Αγίων  Κοσμά και Δαμιανού, του  Αγίου Νικολάου, του Αγίου Διονυσίου του Αρεοπαγίτου,του  Αρτεμίου,του Λουκά του Αποστόλου κ.ά. Τέλος στη Σκήτη υπάρχει ένα παρεκκλήσι του Αγίου Γεωργίου του Τροπαιοφόρου. Πανηγυρίζει στις 29 Αυγούστου (του Τιμίου Προδρόμου) ενώ την Κυριακή  των Αγίων Πάντων εορτάζει όλους τους αγίους που εγκαταβίωσαν στη μονή.

       

Επισκέψιμες ώρες: Δευτέρα-Παρασκευή ( μετά τις 17:00 ) Υπόλοιπες μέρες ( από το πρωί μέχρι τις 14:00 και από τις 17:00 μέχρι τις 21:30) Εξομολόγηση: κάθε Πέμπτη.

Τηλέφωνο:  (+30) 2331772796  (Ώρες επικοινωνίας καθημερινά 12:00 έως 14:00, εκτός Κυριακής)

                                                    Μαρία Φωτοπούλου

Ο ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΝΑΟΥΣΑΣ

Το άλσος του Αγίου Νικολάου είναι από τα πιο φημισμένα αξιοθέατα της Νάουσας αλλά και ολόκληρου του Νομού Ημαθίας. Πρόκειται για μια καταπράσινη έκταση που περιλαμβάνει  ποικιλία δέντρων καθώς και ζώων. Το άλσος διασχίζει ο ποταμός Αράπιτσα. Η πρόσβαση είναι εύκολη αφού απέχει μόνο 2 χλμ από τη Νάουσα. Ο επισκέπτης μπορεί να θαυμάζει το φυσικό τοπίο και να ακολουθήσει τα μονοπάτια του βουνού. Στον Άγιο Νικόλαο υπάρχουν, επίσης, ξενώνες, εστιατόρια, καφετέριες, αλλά και χώροι για να παίξουν τα μικρά παιδιά.

 Στο κέντρο του άλσους βρίσκεται ο ναός του Αγίου Νικολάου, η μνήμη του οποίου γιορτάζεται στις 6 Δεκεμβρίου. Ο ναός έχει κλασικό σχήμα όπως και τα περισσότερα εξωκλήσια. Αποτελείται από τον Νάρθηκα, τον κυρίως Ναό και το Ιερό βήμα που καταλήγει σε μια κόγχη.

Μια επιγραφή που υπάρχει στον Νάρθηκα μαρτυρεί πως υπήρχε παλαιότερος ναός από αυτόν, ο οποίος καταστράφηκε από το στρατό του Αλή Πασά το έτος 1701 και ξανακτίστηκε εκ βάθρων το 1912 μετά από πρωτοβουλία  του Χρ. Καρυδά και  με τη συνδρομή ευσεβών Ναουσαίων.

Η στέγη του Ναού έχει σχήμα ελλειψοειδούς καμπύλης. Όλες οι εικόνες του τέμπλου είναι έργα του μεγάλου Ναουσαίου καλλιτέχνη Χριστόδουλου Ματθαίου. Η εκκλησία λειτουργεί στις 6 Δεκεμβρίου καθώς και στις γιορτές της Αναλήψεως και της Αγίας Κυριακής. Εξαιτίας του πανέμορφου φυσικού περιβάλλοντος της περιοχής, η εκκλησία δέχεται πολλούς επισκέπτες εκδρομείς καθώς στον Ιερό Ναό τελούνται συχνά μυστήρια Γάμων και βαπτίσεων.

  

Τον Απρίλιο του 2009 μετά από μελέτη της Ναοδομίας και με την επίβλεψη του Προϊσταμένου του Ναού π. Νικολάου Παπαθεοδώρου αλλά και την βοήθεια του Εκκλησιαστικού συμβουλίου ανακαινίσθηκε εκ νέου ο Ναός. 

                                                                                                                                                                                    Παυλίδου Θένια

ΛΑΟΓΡΑΦΙΚΟΣ ΟΜΙΛΟΣ ΝΤΟΠΙΩΝ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑΣ "ΤΟ ΡΟΥΜΛΟΥΚΙ"

     

Ο Σύλλογος αυτός ιδρύθηκε το 1976. Έχει έδρα την Αλεξάνδρεια Ημαθίας και έχει εγγεγραμμένα πεντακόσια περίπου μέλη. Στους σκοπούς του συλλόγου, εκτός από την εκμάθηση των χορών της περιοχής συμπεριλαμβάνονται η καταγραφή, η διάδοση, η διατήρηση και η μετάδοση στις νέες γενιές της λαογραφικής παράδοσης της περιοχής. Ο λαογραφικός όμιλος διαθέτει τρία χορευτικά τμήματα , το παιδικό, των νέων και των ενηλίκων, που αριθμούν πάνω από εβδομήντα μέλη. Με τα χορευτικά του συγκροτήματα, ο σύλλογος συμμετέχει σε όλες τις εκδηλώσεις του Δήμου Αλεξάνδρειας αλλά και σε εκδηλώσεις άλλων περιοχών της Ελλάδας (Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Καβάλα, Ναύπλιο, Ιωάννινα, Μεσολόγγι, Βόλο) αλλά και του εξωτερικού (Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου, Κύπρος, Βουλγαρία, Βέλγιο, Ρουμανία). Ο Σύλλογος Ντόπιων Αλεξάνδρειας εκτός από την εκμάθηση των παραδοσιακών χορών,  έχει δημιουργήσει τμήματα εκμάθησης των παραδοσιακών οργάνων της περιοχής (ζουρνάς, νταούλι) προκειμένου να διατηρηθεί η λαϊκή μουσική παράδοση. Παράλληλα ο Σύλλογος κάθε χρόνο αναβιώνει ήθη και έθιμα όπως η γουρουνοχαρά, τα ρουγκάτσια όπου τα παιδιά ντυμένα με παραδοσιακές στολές γυρνάνε από χωριό σε χωριό, χορεύοντας για να μαζέψουν χρήματα και να βοηθήσουν εκκλησίες και χωριά.

   

Παράλληλα, στο ιδιόκτητο περιφραγμένο οικόπεδο έχει χτιστεί το "ΡΟΥΜΛΟΥΚΙΩΤΙΚΟ ΣΠΙΤΙ" το οποίο προορίζεται για Μουσείο Παραδοσιακής Λαϊκής Τέχνης. Ήδη ο Όμιλος, με την προσφορά των μελών του αλλά και των άλλων κατοίκων της περιοχής  "Ρουμλουκίου", έχει συγκεντρώσει το απαιτούμενο παραδοσιακό υλικό σε είδη οικιακής χρήσης, λαϊκής τέχνης, λαϊκής παράδοσης καθώς και μηχανήματα και εργαλεία γεωργικής χρήσης που χρησιμοποιούνταν παλιότερα.

     Επισκέψεις στο χώρο γίνονται κατόπιν συνεννοήσεως.

Η ΣΥΝΟΙΚΙΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΩΤΙΣΣΑΣ

Η Κυριώτισσα είναι μία γραφική διατηρητέα συνοικία της Βέροιας που βρίσκεται στο κέντρο της παλιάς πόλης. Η συνοικία έχει πολλές βυζαντινές εκκλησίες. Οι κατοικίες της περιοχής είναι πέτρινες, χτισμένες η μια δίπλα στην άλλη. Τα σπίτια ήταν διώροφα. Ο πρώτος όροφος περιλάμβανε αποθηκευτικούς χώρους ενώ στο δεύτερο όροφο υπήρχε η σάλα και το δωμάτιο υποδοχής.

     

Κάθε σπίτι έχει δυνατές,ξύλινες κολώνες διακοσμημένες συχνά με γεωμετρικά σχέδια. Η αυλή ήταν στρωμένη με άσπρα και μαύρα χαλίκια ενώ χωριζόταν από τα άλλα σπίτια με τοίχο στο οποίο σκαρφάλωνε αγιόκλημα και γιασεμί.Η εξωτερική πόρτα είναι ξύλινη και γερή. Σήμερα χάρη στις προσπάθειες και τις επεμβάσεις που έχουν γίνει διασώθηκαν αξιόλογα δείγματα της τοπικής αρχιτεκτονικής. Ανάμεσα στα κτίρια που ξεχωρίζουν είναι και το Αρχοντικό Σαράφογλου το οποίο λειτουργεί ως λαογραφικό μουσείο.

Η ΠΛΑΤΕΙΑ ΤΗΣ ΕΛΙΑΣ

   

Μία από τις ωραιότερες πλατείες της Βέροιας είναι η πλατείας της Ελιάς. Ο χώρος ήταν ανέκαθεν ένας τόπος εκδρομής, περιπάτου και διασκέδασης. Η πλατεία ονομάστηκε και το μπαλκόνι της Μακεδονίας καθώς από το σημείο εκείνο, μπορεί κανείς να δει όλο το μακεδονικό κάμπο ενώ σε μέρες καλοκαιρίες φαίνεται μέχρι και η πόλη της Θεσσαλονίκης.

Στην πλατεία λειτουργεί καφετέρια και εστιατόριο ενώ υπάρχει χώρος για να παίξουν τα μικρά παιδιά.
 Γύρω από την πλατεία υπάρχουν ζαχαροπλαστεία, καφετέριες που στεγάζονται σε πανέμορφα νεοκλασικά σπίτια, μεζεδοπωλεία,μπαράκια.

     

Στο χώρο της πλατείας φιλοξενούνται  διάφορες εκδηλώσεις του Δήμου Βέροιας. Υπάρχει, επίσης, ειδικός χώρος στάθμευσης τουριστικών λεωφορείων.  

Η ΠΑΛΙΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΗ

     Απέναντι από το διατηρητέο πλατάνι στην οδό Κεντρικής βρίσκεται η παλιά Μητρόπολη. Ιδρυτής της ήταν ο επίσκοπος Νικήτας και ήταν αφιερωμένη στον Απόστολο Παύλο.είναι τρίκλητη βασιλική ενώ οι αγιογραφίες της ήταν σπουδαίες. Το 1433 οι Τούρκοι  την  κατέλαβαν, σφαγίασαν τον Μητροπολίτη Αρσένιο ,σοβάτισαν τις αγιογραφίες και την μετέτρεψαν σε τζαμί. Ονομάστηκε Χιουνκιάρ τζαμί δηλαδή  τζαμί του νικητή. Στα χρόνια της γερμανικής κατοχής χρησιμοποιήθηκε σαν στάβλος. Οι Γερμανοί κατέστρεψαν τις αρχαιότητες που βρισκόταν εκεί. 

     

    Τα τελευταία χρόνια γίνονται έργα αναστήλωσης της παλιάς μητρόπολης.

ΟΘΩΜΑΝΙΚΑ ΜΝΗΜΕΙΑ

Το τζαμί "Μεντρεσέ"

      Βρίσκεται  νοτιοδυτικά της πλατείας Ωρολογίου, πίσω από το Βήμα του Αποστόλου Παύλου,δίπλα στο 3ο και 14ο Δημοτικό σχολείο,  στην οδό Μάρκου Μπότσαρη. Το τέμενος κατασκευάστηκε τον 16ο αιώνα και λειτούργησε στους οθωμανικούς χρόνους ως τζαμί. Εκεί στο πλάι του τζαμιού υπήρχε και ιεροδιδασκαλείο το οποίο καταστράφηκε σε πυρκαγιά το 1922. Το 2009 έγινε ανάπλαση του μνημείου ,το οποίο ανήκει στην Μητρόπολη Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας και λειτουργεί ως χώρος διαλέξεων.

Μπογιαλί Τζαμί

    Στην περιοχή της Κυριώτισσας στην οδό Φεραίου, στο νότιο τείχος της Βέροιας δέσποζε το τζαμί και ο μιναρές του Μπογιαλί. Τον ονόμαζαν Μπογιαλί επειδή ήταν μπογιατισμένος με κόκκινο και πράσινο χρώμα.Το Μπογιαλί Τζαμί αποτελούνταν από δύο χώρους, ο ένας ήταν για λατρεία και ο άλλος ήταν μια σχολική αίθουσα. 

Ορτά Τζαμί

    Το Ορτά τζαμί βρίσκεται στο κέντρο της πόλης στην οδό Κεντρικής. Είναι ένα μονόχρωμο κτίσμα με τρούλο. Ο τρούλος του ήταν σκεπασμένος με μολύβι ενώ στη βάση του τρούλου υπάρχει ένα μάρμαρο με τα αρχαία ελληνικά γράμματα ΚΙΚ. 

Δίδυμα Λουτρά του Σινάν του Αλατά

  Βρίσκονται στην οδό Κυριωτίσσης και Λουτρού. Είναι δυο ξεχωριστά κτίσματα ,ένα για άνδρες και ένα για γυναίκες. Το ανδρικό είναι πιο μεγάλο και πιο εντυπωσιακό ενώ φέρει και τοιχογραφίες με κυνήγι γεγονός που δε συναντιέται σε λουτρά. Κτίστηκαν πριν από το 1640. Μετά την αποχώρηση των Τούρκων, με την ανταλλαγή των πληθυσμών, τα λουτρά είναι σε αχρηστία και έχουν πλέον λάβει αρχαιολογικό και μουσειακό χαρακτήρα, καθώς στεγάζουν κατά καιρούς διάφορες εκθέσεις.

ΕΘΝΙΚΟ ΜΟΥΣΕΙΟ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ "ΧΡΙΣΤΟΣ ΤΣΟΛΑΚΗΣ

Το Εθνικό Μουσείο Εκπαίδευσης δημιουργήθηκε από το Δήμο Βέροιας το Σεπτέμβριο του 2006 και παρουσιάζει την πορεία της εκπαίδευσης. Στεγάζεται στο Δ.Δ. Αγίας Βαρβάρας στο χώρο του πρώην στρατοπέδου της.

Το μουσείο περιλαμβάνει πλούσια συλλογή αναγνωστικών  από το 19ο αιώνα εώς την δεκαετία του 1990. Επίσης, υπάρχει συλλογή βιβλίων θρησκευτικών και ιστορίας  καθώς επίσης και εκτεταμένη συλλογή βιβλίων πολιτικού, λογοτεχνικού, ξενόγλωσσου και εμπορικού περιεχομένου. Ακόμη υπάρχουν φωτογραφίες σχολικής ζωής, γεωγραφικοί και ιστορικοί χάρτες, συλλογή επαγγελματικών εργαλείων , στοιχεία πειραματικής φυσικής και χημείας, μια κονσόλα με τυπογραφικά στοιχεία από τον πομπό του πρώτου ραδιοφωνικού σταθμού, γραφομηχανές και η πρώτη γενιά ηλεκτρονικών υπολογιστών. Ανάμεσα στα εκθέματα είναι και είδη γραφικής όπως πένες , κονδυλοφόροι,μελανοδοχεία. 

Υπάρχουν, επίσης,τετράδια, μαθητικές ποδιές και σάκες, μουσικά όργανα, είδη χειροτεχνίας και ξυλογλυπτικής ακόμα και παλιές έδρες και θρανία. Στο μουσείο υπάρχει μια ολόκληρη αίθουσα διδασκαλίας με παλιά, ξύλινα θρανία, μαυροπίνακα,ακόμα και κούκλες που είναι ντυμένες και παριστάνουν δασκάλες και μαθήτριες.

Παρακολουθήστε το παρακάτω βίντεο εδώ

ΕΒΡΑΪΚΗ ΣΥΝΟΙΚΙΑ ΜΠΑΡΜΠΟΥΤΑ

Η εβραϊκή συνοικία Μπαρμπούτα χρονολογείται  από τα Ρωμαϊκά χρόνια(5-10 μ.Χ.). Το όνομα της το έχει πάρει από μια βρύση στην περιοχή, η οποία διατηρείται μέχρι  και σήμερα. Η περιοχή βρίσκεται βορειοδυτικά στο χάρτη της πόλης, πλάι στο ποταμό Τριπόταμο. Η Μπαρμούτα αποτελούσε μια περίκλειστη και απομονωμένη γειτονιά με ελεγχόμενες εισόδους όπου ζούσαν οι Εβραίοι της πόλης. Την διασχίζει η οδός Ολγάνου.

 Στην άκρη του δρόμου  βρίσκεται η συναγωγή η οποία εξυπηρετούσε αρχικά  μια μικρή κοινότητα Εβραίων που αυξήθηκε με την άφιξη σημαντικού αριθμού  Εβραίων από Ισπανία και Πορτογαλία. 

Χαρακτηριστικά αρχιτεκτονικά στοιχεία της γειτονιά αυτής αποτελούν ο υπερυψωμένος ηλιακός που βρίσκεται πάνω από τη στέγη,  οι δίφυλλες βαριές εξώπορτες με οριζόντια και διαγώνια ξύλα, οι εβραϊκές επιγραφές στολισμένες με λουλούδια και γιρλάντες.  Κτισμένη σε τριγωνικό σχήμα η συνοικία αποτελεί μοναδικό δείγμα στον Ευρωπαϊκό χώρο.Στην περιοχή υπάρχουν αρχοντικά, κάποια από τα οποία αγοράστηκαν, αναστηλώθηκαν και στεγάζουν δημοτικές επιχειρήσεις, όπως το Αίθριο Πολιτισμού Όλγανος ,η Δημοτική Επιχείρηση Τουρισμού. Τέλος στο τελευταίο σπίτι της εβραϊκής συνοικίας στεγάζονται σήμερα  τα Γενικά Αρχεία του Κράτους(ΓΑΚ).