Στη θέση των Λευκαδίων υπήρχε στην αρχαιότητα η πόλη Μίεζα, όπου ο Αριστοτέλης είχε τη σχολή του, στην οποία φοίτησαν ο Αλέξανδρος και οι εταίροι του. Εκτός από τη σχολή στη Μίεζα, αναφέρεται ότι υπήρχαν, επίσης, ένα νυμφαίο και μία σπηλιά με σταλακτίτες. Οι ανασκαφές έφεραν στο φως ερείπια οικιών με μωσαϊκά δάπεδα, καταστημάτων και λουτρών των ρωμαϊκών και πρώιμων χρόνων, επιγραφές και γλυπτά. Τα πιο σημαντικά ευρήματα όμως των ανασκαφών είναι οι Μακεδονικοί Τάφοι του 3ου π.Χ. αιώνα, οι οποίοι είχαν χτιστεί δεξιά και αριστερά της οδού που οδηγούσε από τη Μίεζα στην Πέλλα. Οι τάφοι αυτοί ανήκαν προφανώς σε οικογένειες πλουσίων γαιοκτημόνων της περιοχής και αποτελούσαν έξοχο δείγμα ταφικής αρχιτεκτονικής στη Μακεδονία. Οι περισσότεροι από αυτούς, έχουν οργανωμένη αρχιτεκτονικά πρόσοψη, με πλούσια γλυπτή και γραπτή διακόσμηση και εσωτερικούς θαλάμους, επιμελημένα ζωγραφισμένους με ποικίλες παραστάσεις. Η ζωγραφική αυτή που αντανακλά το κλασικό πνεύμα του 4ου π. Χ. αιώνα, αποτελεί σημαντικό παράγοντα για τη γνώση της ιστορίας και της ζωγραφικής κατά την αρχαιότητα, τη στιγμή μάλιστα που λιγοστές ζωγραφικές παραστάσεις μεγάλων διαστάσεων έχουν διασωθεί. Από το σύνολο των ανασκαφών, που έχουν ανακαλυφθεί, οι κυριότεροι είναι:
Ο Μακεδονικός Τάφος της Κρίσεως
